Halaman

Sabtu, 29 Januari 2011

Puisi : Kosong

Kala itu…….
Langit tak lagi biru
Matahari tak lagi menghangatkan
Awan tak lagi berarak
Kau tahu ……….
Cerah ditelan mendung
Harimu atau mungkin hatimu


Kala itu……
Hujan bukan lagi anugrah
Api tak lagi panas
Bumi tak lagi menopang
Kau tahu……
Tak ada tempat berpijak
Ragamu atau mungkin hatimu


Kala itu……..
Bulan enggan membagi sinarnya
Bintang bersembunyi di peraduannya
Malam bersenda gurau dengan kelamnya
Kau tahu……
Gelap yang menyesatkan
Matamu atau mungkin hatimu


Kala itu…….
Benci tak lagi membakar
Dendam tak lagi membara
Pilu tak lagi menyayat
Dan cinta tak lagi dipuja


Ya, kala itu………
Semuanya………
Segalanya ……..
Telah kosong…….